Η δύναμη του αδύνατου

Ένα σκηνικό στριφογυρνάει στο μυαλό μου εδώ και πολλές μέρες, ένα σκηνικό που πραγματικά μου φαίνεται εγκληματικό. Είχα πάει για καφέ με μια φίλη μου σε ένα μαγαζί, ήταν μεσημέρι και καθημερινή. Είχαμε ελάχιστη ώρα στη διάθεσή μας οπότε αρκεστήκαμε σε ότι βρήκαμε μπροστά μας. Αυτό βέβαια που πετύχαμε έμοιαζε περισσότερο με κωλόμπαρο (συγγνώμη αλλά μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε με το όνομά τους) παρά με οτιδήποτε άλλο. Τα άτομα μέσα, αν και λιγοστά, εντελώς παρηκμασμένα, με τις φάτσες τις κουρασμένες, τις περίεργες, τις ασήμαντες. Από αυτά τα άτομα που ούτε οι ίδιοι αναγνωρίζουν την ύπαρξή τους! Δεν είμαι σνομπ, το επισημαίνω γιατί μου φαίνεται απλά λυπηρό. Ως σερβιτόρα είχε μια ξανθιά εντελώς αντιπαθητική, εντελώς άοσμη και άχρωμη και εντελώς βλήμα (είμαι λίγο αυστηρή τώρα..).
Τέλος πάντων, εμείς απλά θέλαμε να πιούμε ένα καφέ, να τα πούμε και να πάμε στις δουλειές μας. Σε κάποια φάση μπαίνει ένας τύπος- απλά απαίσιος, με το παρουσιαστικό του Μπομπ Χόσκινς στο Ταξίδι της Φελίτσια αλλά σε greek εκδοχή. Παρηκμασμένος, γλοιώδης, όχι αδιάφορος απλά μισητός. Μαζί του ήταν μια κοπελίτσα, μικρής ηλικίας και τάλαιπωρημένη. Από το παρουσιαστικό της φαινόταν άστεγη...δεν ήταν απεριποίητη αλλά φαινόταν ότι ζούσε και προσπαθούσε να επιβιώσει στο δρόμο. Ο τύπος της πήρε ένα τοστ και ένα καφέ. Η δυσφορία της έκδηλη γιατί καθόλη τη διάρκεια της "συνάντησης" εκείνος προσπαθούσε να την στριμώξει, να την φιλήσει. Εκείνη φαινόταν ότι δεν ήθελε, απλά ήθελε να φάει. Παρόλα αυτά δεν αντιδρούσε έντονα, δεν έφευγε, απλά προσπαθούσε να κρατάει κάποιες αποστάσεις. Το θέαμα απλά με εκνεύρισε! Αισθάνθηκα ότι είχα χρέος να κάνω κάτι..αλλά τι? Είπα στη φίλη μου να την φέρουμε στο δικό μας τραπέζι και να της προσφέρουμε κάτι μήπως και την γλυτώσει από το αρπαχτικό. Και τι θα γινόταν όμως μετά? Θα παίζαμε μπουνιές με τον τύπο? Με ντροπή λέω, ότι φύγαμε..
Εκμετάλλευση του αδυνάτου...το πιο ταπεινό σκουλίκι βρήκε έναν άνθρωπο σε θέση αδυναμίας και αποφάσισε να του πιεί το αίμα..Είναι η περίπτωση που ακόμα και αυτό το άτομο προσπάθησε με 5 ευρώ να γίνει εξουσιαστής, να επιβληθεί σε κάποιον που ήταν ανίσχυρος! Είναι η περίπτωση που όλα τα πτυχία του κόσμου, όλες οι γνώσεις που μπορεί κάποιος να έχει αποκομίσει σε φέρνουν αντιμέτωπο με μια πραγματικότητα..εκείνη της διαφθοράς και της ηθικής απαξίωσης των πάντων..ξαφνικά αναγνωρίζεις τριών ειδών αδυναμίες- πρώτον, του διαφθορέα και εγκληματία, όπου προκειμένου να ικανοποιήσει τις ορέξεις του προσπαθεί να επιβληθεί με τον χειρότερο τρόπο σε έναν πιο αδύνατό του. Πρόκειται για το άτομο εκείνο που έστω και για μια στιγμή θα αισθανθεί ισχυρός με το να ακυρώσει τον άλλον παρασύροντάς τον στην παγίδα του. Που θα πατήσει στην αδυναμία του άλλου για να δώσει αξία στον εαυτό του και απλά να "ανέβει" έστω και στιγμιαία στην διατροφική αλυσίδα- εκείνη που το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρότερο!
Η δεύτερη αδυναμία είναι εκείνη που οι συνθήκες ζωής σε κάνουν ευάλωτο, σου ποδοπατάνε την αξιοπρέπεια. Η ανάγκη για επιβίωση σε μετατρέπει αυτόματα σε θύμα, γίνεσαι έρμαιο των συνθηκών και των ανθρώπων κατά κύριο λόγο.
Η τρίτη? Η δική σου αδυναμία να παρέμβεις, να αλλάξεις τα πράγματα, να αντιδράσεις σε ένα γεγονός που σου φαίνεται λάθος ή ακόμα και εγκληματικό. Η δειλία να επαναφέρεις την τάξη σε ένα κόσμο εντελώς ανάποδα. Η αναγνώριση ότι η αδυναμία σου είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι νόμιζες και ότι τελικά απλά γυρνάς την πλάτη σου σε ένα έγκλημα..γιατί περί εγκλήματος πρόκειται...