The Κιθάρα

Είναι απίστευτο πώς μικρά και άσχετα γεγονότα μπορούν να διαταράξουν τις καθημερινές ισορροπίες. Ο προσωπικός κόσμος του καθενός έχει δομηθεί πάνω σε κατανοητά για το συγκεκριμένο άτομο σχήματα λόγου και πράξης, αναγκαία συνθήκη για την αίσθηση της ασφάλειας και αρμονίας. Οτιδήποτε παρεκκλίνει από αυτά επιφέρει στην καλύτερη περίπτωση μια ανησυχία και στην χειρότερη το χάος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παρακάτω γεγονός που έλαβε χώρα πριν μερικές μέρες: Ήταν περασμένες 04:00 και αφού τέλειωσα το σερφάρισμα στο internet και ετοιμαζόμουνα να την πέσω σαν παιδί και εγώ, παρατήρησα ότι για κάποιο περίεργο λόγο το δωμάτιο φαινόταν αλλαγμένο. Σε μια ακρούλα, παρατήρησα κάτι εντελώς άσχετο! Μια θήκη κιθάρας..Για να εξηγούμε, η οικογένεια μου δεν είναι ακριβώς και η Von Trap family (Μελωδία της Ευτυχίας). Η μόνη καλλιτεχνική ανησυχία που εκδηλώθηκε σε αυτό το σπίτι ήταν όταν στα χρόνια της νεότητάς μου βασάνιζα ένα αρμόνιο και μια φλογέρα..το μεν αρμόνιο διατηρείται ως έκθεμα στο δωμάτιό μου, για τη δε φλογέρα δεν είμαι σίγουρη. Οπότε η παρουσία μια κιθάρας στο χώρο ήταν κάτι σαν να διασχίζει μια κότα την Συγγρού, τόσο άσχετο και τόσο σουρεάλ. Πιο πιθανό μου ήταν η θήκη να έκρυβε μια καραμπίνα σε στυλ Ντεσπεράντος παρά να έχει κιθάρα..κι όμως..είχε κιθάρα..τώρα το ποιος δεν έχει σημασία, ούτε το γιατί...το ζητούμενο είναι ότι για μία ολόκληρη μέρα, μέχρι να με επαναφέρει κάποιος στην τάξη, κυκλοφορούσα σαν αυτιστικό επαναλαμβάνοντας "Τι δουλειά έχει αυτή η κιθάρα εδώ?"..

Τέλος πάντων, ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να αρχίζω να ταλαιπωρώ και την κιθάρα..αν και για να είμαι ειλικρινής ένα φεγγάρι σόλαρα σε ένα συγκρότημα made in USA, εντάξει περισσότερες λεπτομέρειες δεν δίνω..