Μαλακάσα ώρα μηδέν

Δεν έχω σκοπό να γράψω για το αν ήταν ωραία η χθεσινή συναυλία. ΟΛΟΙ είσασταν εκεί, το καταλάβαινες από τη στιγμή που πάταγες το πόδι σου στη Μαλακάσα: τα αυτοκίνητα μόνο από τα δέντρα δεν κρεμιόντουσαν. Όσοι δεν πήγαν? Σίγουρα θα έχουν 100 φίλους οι οποίοι θα τους θα τους σιγοτραγουδάνε όλη μέρα επιτυχίες των Depeche και θα τους πρήζουν για το πόσο ωραία ήταν. Οπότε τσάμπα κόπος. Πίκρα μεγάλη ήταν βέβαια το γεγονός ότι εμείς φτάσαμε στο "πάρκο υψίστου φυσικού κάλλους" όπως έλεγε το φυλλάδιο, κατά τις 19:30 και μετά αρχίσαμε την αναζήτηση για πάρκινγκ. Αν και είμασταν τυχεροί, για να φτάσουμε στον συναυλιακό χώρο θέλαμε 1 χιλιόμετρο περπάτημα+την καθυστέρηση στην είσοδο. Όταν αρχίσαμε το ράλι Ακρόπολη για να προλάβουμε, δέχτηκα τηλεφώνημα από φίλη "Σε λίγο βγαίνουν οι Raveonettes". Για τους περισσότερους ήταν λίγο "ποιος νοιάζεται" αλλά εγώ ήθελα να ακούσω το Here Comes Mary..τελικά εγώ έμεινα all dressed in black and heart so heavy δυστυχώς...
Είχαμε την εντύπωση ότι τα πράγματα θα ήταν όπως στο Eject. Εύκολα τα ραντεβού στο χώρο, συναντούσες χωρίς κόπο φίλους και γνωστούς και τέτοια. Πίπες με το συμπάθειο. Τα κινητά δεν λειτουργούσαν και χαθήκαμε με όλους. Η επικοινωνία όταν ήταν δυνατή ήταν του στυλ: "Που είστε?" (πέφτει η γραμμή...), μετά από 20 λεπτά..."δεξί videowall, σχετικά πίσω, κοντά σε ένα δεντράκι"...άστα να πάνε δηλαδή...Ε, μετά βγήκαν οι Depeche και από εκεί και έπειτα ξέρουμε όλοι πώς εξελίχθηκε η βραδιά...
Μόνο το Free Love δεν έπαιξαν και κάνανε ένα μόνο ancore αλλά ας μη ζητάμε πολλά από τη ζωή μας...
Όσον αφορά το check in της επιστροφής, είμασταν καλοί...01:00 είχαμε ήδη φτάσει κέντρο! Σχεδόν απίστευτο!