My Kιτς-room

Ημέρα γενικής καθαριότητας χθες και το θαύμα ήρθε από ψηλά. Ανάμεσα σε παπλώματα και κουβέρτες ξεπρόβαλλε ένα περτικαλί χνουδωτό κουβερλί. Δώρο λέει, από τη γιαγιά, made in Australia. Η γιαγιά, προνοητικότατη. Σου λέει θα νοικοκυρευτεί το παιδί, θα ανοίξει σπίτι, θα κάνει οικογένεια, να μην έχει ένα γούνινο περτικαλί κάλυμμα για το συζυγικό κρεβάτι?Ε?
Πήρα λοιπόν το γούνινο κουβερλί, το οποίο By the way ταιριάζει γάντι με τα κόκκινα φωτάκια που έχω κρεμάσει στο δωμάτιό μου αλλά και με τον πουπουλένιο φούξια καθρέφτη (ο καθρέφτης της ματαιοδοξίας μου διότι ο καθρέφτης αυτός σε μεταμορφώνει σε γυναίκα-υπερθέαμα, χώνεις τη μούρη σου μπροστά και λίγο το πούπουλο, λίγο το παραμορφωτικό γυαλί του, άλλος άνθρωπος γίνεσαι) και στόλισα τον καναπέ μου. Κάτι έλειπε όμως..κάτι βασικό που δεν μπορούσα να εντοπίσω. Με τη βοήθεια κολλητής φίλης το βρήκα...αυτό που έλειπε ήταν ο αυστραλός αγελαδάρης, ξάπλα στον καναπέ με το γούνινο κουβερλί, φορώντας μόνο ένα στρινγκ λεοπαρδαλέ, μπότες και καουμπόικο καπέλο...και με πάθος να μου φωνάζει "ί-χα baby"..
Κατά προτίμηση να έχει τη φάτσα και το σώμα του Hugh Jackman..και τα νύχια του...