Περί λαγνείας

“…ίσως λαγνεία είναι στην ουσία η προσδοκία των ηδονών της σεξουαλικής δραστηριότητας. Ωστόσο και αυτό ακόμη δεν αρκεί.[…] η λαγνεία δεν είναι απλώς επιθυμία αλλά αισθητή επιθυμία…. Μια παγωμένη επιθυμία δεν μετράει. Χρειάζεται να προσθέσουμε τα αισθήματα, το πορτραίτο στο νου της διέγερσης του σώματος. […] Αυτή η εγκατάλειψη αξίζει περισσότερα από την προσοχή μιας στιγμής, είναι ωραίο να χάνεις τον κόσμο. Δεν υπάρχει κόσμια ή ελεγχόμενη έκσταση, επομένως δεν πρέπει να θέλουμε να αποδιώχνουμε τη λαγνεία επειδή μας φτάνει στα όρια της εγκατάλειψης…της εγκατάλειψης της σκέψης…το υποκείμενο βιώνει ένα μικρό θάνατο...”

(Αποσπασματικά κομμάτια από το δοκίμιο “Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα: Λαγνεία” του Simon Blackburn)

Πρόκειται για ένα βιβλίο που μάλλον με διάλεξε παρά το αντίθετο.