Ich και Μί-mich

Thursday, May 31, 2007

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει.
Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία,
κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες
νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία
έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες
νεόπλασμα. Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να
παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό,
αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας
που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι
επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες
γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία,
η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση
από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της.
Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών
ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή
την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007.
Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της
και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com,
η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς
που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει,
επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν
τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες
στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515.
Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Thursday, May 24, 2007

Η Λίβερπουλ έχασε τον αγώνα, εγώ τον αστράγαλο

Τετάρτη 23 Μαϊου, μεσημεράκι και η Αθήνα τίγκα στους Άγγλους. Όπου και να γύρναγες έβλεπες κόκκινες στρογγυλές φάτσες πασαλημένες με μπυρόνια. Άκουγες τραγούδια και μεθυσμένα αγγλάκια να κρατάνε στο χέρι τους νερωμένο ούζο και να φωνάζουν ρυθμικά OY-ΖΟ. Για Ιταλούς ούτε λόγος, προσωπικά σκέφτηκα ότι οι Άγγλοι τους φάγανε για μεσημεριανό, γιατί η μπυρίτσα μόνη της δεν τραβιέται η αλήθεια είναι.
Και ενώ κάνω τη βόλτα μου, ένα παραπάτημα και αισθάνθηκα να παίζω μπάλα με τον αστράγαλό μου. Πάλι καλά που ήρθε το όργανο από δίπλα και με βοήθησε να σωριαστώ σε ένα πεζούλι!Καλός άνθρωπος δεν λέω. Από εκεί και πέρα θυμάμαι μόνο πόνο, ζαλάδες και την επιθυμία να κλωτσήσω με το καλό μου πια πόδι, κάθε πιωμένο Άγγλο που έμπαινε μπροστά μου και με εμπόδιζε να βρω ταξί.Βέβαια το να βρες ταξί δεν ήταν και εύκολη υπόθεση. Η φίλη μου προσπαθούσε να σταματήσει κάποιον λέγοντάς του ότι έχω κουτσαθεί, αλλά αν και ελεύθεροι κανείς δεν φιλοτιμήθηκε να με πάει σπίτι μου. Όχι καλοί άνθρωποι!
Εγώ από την άλλη δεν άντεχα όχι να είμαι όρθια αλλά ούτε να ανασάνω, οπότε παρακάλεσα κάτι άγγλους που είχαν καταλάβει τις στάσεις λεωφορείων να κάνουν πιο πέρα να ξαποστάσω. Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν μια ομορφιά. Ο ένας από αυτούς με ρώτησε τι έχω και εγώ χωρίς καθόλου όρεξη του απάντησα πονάει το πόδι μου.Γιατί μου λέει περπάτησες πολύ?Προσπάθησα να του εξηγήσω ότι χτύπησα και εκείνος με καθυστερημένο ύφος μου λεει "ψέματα λες". Ήμουν έτοιμη να του χώσω το παπούτσι μου στα απόκρυφα σημεία του, εκει όπου στόμιο μπύρας δεν έχει (ελπίζω) ακουμπήσει ακόμα, αλλά συγκρατήθηκα. Τελικά κούτσα- κούτσα, με πονεμένο ύφος και με αγκομαχητά φτάσαμε Βασ. Σοφίας όπου και βρήκαμε ταξί!Σήμερα?Έχω 3 αστραγάλους, από τους οποίους του 2 τους έχω ντύσει με την ειδική κάλτσα που μοιάζει με μασαζοκαλσόν. Τέλος πάντων..

Tuesday, May 01, 2007

Ο ασθενής τελικά δεν απεβίωσε

Ich και Μί-mich ήταν κλινικά νεκρό για πάνω από 7 μήνες. Αιτία? Απλή βαρεμάρα.Τι Spamming και κακό όμως έπεσε όλο αυτό το διάστημα δεν λέγεται. Πρέπει να έχουν καταγραφεί πάνω από 1000 σχόλια, από τα οποία τα 900+ είναι διαδικτυακές κλανιές τύπου "nice blog...for sex click here " . Τώρα όμως την πατήσατε και μόνο γι' αυτόν τον λόγο άξιζε η ολική επαναφορά.BYE!